Είμαστε ακόμα από 28 εώς 38... δηλαδή στη καλύτερη ηλικία...
Θα θέλαμε να θυμόμαστε τις μουσικές εκείνης της εποχής αλλά ήμασταν πολύ μικροί για να έχουμε τέτοιες αναμνήσεις (αν και το Sweet Dreams των Eurithmics ηχεί ακόμα στα αυτιά μας, γιατί μπορούσαμε να έχουμε γλυκά όνειρα)...
Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε Κρυφτό, Κυνηγητό, Κλέφτες κι Αστυνόμους κ.α. ...
Βλέπαμε Στρουμφάκια, Thundercats, Κabamaru και Candy Candy και όχι Pokemon, Digimon και Yu Gi Oh...
Παίζαμε με Playmobil και LEGO και όταν θέλαμε ποδόσφαιρο υπήρχε ακόμα κάποια αλάνα να μας δεχθεί...
Τρώγαμε καραμελάκια ΡΕΖ, γαριδάκια Extra και Φοφίκο...
Βλέπαμε εκπαιδευτική τηλεόραση στην ΕΡΤ1 και Φρουτοπία και του κουτιού τα παραμύθια...
Επίσης κάναμε ακόμη παιδικά πάρτυ στα σπίτια μας και δεν τρέχαμε σε κάθε τυχαίο παιδότοπο...
Δεν γεννηθήκαμε μέσα στην Τεχνολογία αλλά την ανακαλύψαμε σε μία καλύτερη ηλικία - χωρίς να είναι η μοναδική επιλογή διεξόδου μας από την καθημερινότητα...
Τις πρώτες πορνό ταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο Βίντεο του Μπαμπά, όχι όπως τώρα που με ένα κλικ τα παιδάκια βρωμίζουν την ψυχή τους...
Ακούγαμε τη φωνή του άλλου όταν παίρναμε τηλέφωνο μέχρι που μας έφαγαν τα SMS...
Παίρναμε εκατομμύρια φακελάκια με αυτοκόλλητα Panini και όταν μας τύχαινε κάποιο σπάνιο το δείχναμε σε όλο το σχολείο...
Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και όχι τυποποιημένες τυρόπιτες...
Τρώγαμε Κουκουρουκου και Σοκοφρέτες...
Κάναμε ψεύτικα τατουάζ από τις τσίχλες...
Διαβάζαμε Μπλεκ και Σούπερ Κατερίνα... με αγνά μέχρι τότε μηνύματα...και όχι πως θα σου κάτσει η φίλη του φίλου σου...
Τρώγαμε την Φάτσα Μπανάνα από την ΕΒΓΑ και τις γρανίτες Turbo πριν τις καταργήσουν...
Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό...
Πρωτοχρονιά και Ανάσταση καθόμασταν με την οικογένεια μας και δεν τρέχαμε 00.01 στο πρώτο κλαμπ να τσακίσουμε Mojito, space kai Cuervo...
Ζήσαμε και πρωταθλήματα άλλων ελληνικών ομάδων (και όχι μόνο του Ολυμπιακού )...
Είδαμε τα πρώτα Χρυσά σε Ολυμπιακούς αγώνες με την Βούλα Πατουλίδου και τον Πύρρο Δήμα...
Τραγουδήσαμε κομμάτια της Χαρούλας, της Αρβανιτάκη αλλά και της Άννας Βίσση που ήταν απίθανα...
Καταφέραμε ίσως να δούμε μια φορά στη ζωή μας την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο σανίδι...
Είδαμε σε πρώτη εκτέλεση απίθανες σειρές ... από το Εκμέκ Παγωτό και τους Απαράδεκτους μέχρι τις Τρεις Χάριτες και τους Μεν και Δεν...
Ξέραμε μόνο τη Μπαλαρίνα και το Μύλο στα Λούνα Παρκ και δεν μας έφευγε η ψυχή στα 3G...
Μας έδιναν ένα πεντοχίλιαρο οι γιαγιάδες και οι παππούδες και νιώθαμε ευτυχισμένοι... Δεν ήμασταν μουρτζούφληδες όπως τώρα που αν πάρουν 20 ευρώ κοιτάζουν με μισό μάτι...
Δεν είχαμε ανάγκη να γίνουμαι ΕΜΟ γιατί ζούσαμε με ευτυχία...
Ακόμα και το Game Boy δεν μας έκλεινε σπίτι... το παίρναμε και τρέχαμε έξω να το μοιραστούμε με τους φίλους μας...
Γράφαμε ακόμη ραβασάκια και δεν κάναμε comment σε Hi5...
Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε τόσο...
Βλέπαμε τα Νιτζάκια σε βιντεοκασέτες και βλέπαμε και μαζεύαμε τους Κατσίστες--- απίστευτε Χαλ Χόγκαν και Ντόλαρ μαν...
Θυμάστε τους Ευχούλιδες?
Χάρρυ Κλύν σόου και Δέκα Μικροί Μήτσοι...
Παίρναμε τα μικρά μερεντάκια με το πλαστικό κουταλάκι και όταν πρωτοκυκλοφόρησαν τα κρουασάν είχαμε ψαρώσει...
Κόντρα Πλακέ, Τροχός της Τύχης, Μέγκα Μπάγκα, 'Αλλα Κόλπα (Ά ρε Βλάσση)...
Τα σόου της Ρούλας Κορομηλά και το Ciao Ant1...
Ghostbusters- Karate Kid - ET - Home Alone - Γκούνις - Σεξογήινη (Ποιός δεν είχε κολλήσει με την Κίμ Μπάσιτζερ
Carousel και Disney club στο Mega...
Παίζαμε Μήλα - Σχοινάκι - Μακριά γαϊδούρα
Βλέπαμε Transformers - GIJo - Rambo - Αστυνόμο Σαΐνη
Προλάβαμε όλη την εξέλιξη του Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς και το Baywatch καθώς και τον Ιππότη της Ασφάλτου...
Τραγουδήσαμε "Το νού σου κύριε οδηγέ" και χορέψαμε λαμπάντα...
Πίναμε SINALCO...To θυμάστε ρε παιδιά;
Πηγαίναμε στα "Ηλεκτρονικά" και παίζαμε Super Mario, Sonic, Mortal Compact, Streetfighter, Bubble Bubble, Tetris, Arcanoid, Top Gun και στα πλοία τρέχαμε να βρούμε που τα έχουν κρυμμένα...
Οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν αν θα γυρίσουμε σώοι όπως τώρα... Ματώναμε τα γόνατα μας και συνεχίζαμε το παιχνίδι...
Φορούσαμε μπότες Wermacht και μπουφάν FLY ενώ είχαμε μπλουζάκια με τον Fido Dido...
Βλέπαμε Tom & Jerry, Looney toones, Bugs Bunny και Coyte με το Bippp Bippp...
Θυμάστε τα καραμελάκια που όταν τα έβαζες στο στόμα ανατινάσσοταν; Και τη μόδα με τις τσίχλες Shock, το σπανάκι του Ποπάυ και τα τσιγάρα του Αστερίξ;
Τρώγαμε Smarties...
Παίζαμε Μπουκάλα και Θάρρος ή Αλήθεια...
Πατούσαμε τα κουτάκια από τα αναψυκτικά και περπατούσαμε σαν να ήταν τακούνια...
Παίζαμε με την Τσουλήθρα με τα πιγκουινάκια και με τα όπλα και τις μπάλες NERF...
Κάναμε απίστευτες πλάκες με τις μπουγελόφατσες και τα μπουγέλα γενικά στα σχολεία...
Βλέπαμε Μαγκάιβερ και Φλας...
Παίρναμε τα φακελάκια που είχαν τα πατίνια με διάφορες φιγούρες και τις Κωλοφωτιές (Πυγολαμπίδες)...
Διαβάζαμε Ποπάυ και Τιραμόλα...
Πίναμε Carnation και Dolca και τρώγαμε Veloutela της ΦΑΓΕ...
Ντυνόμασταν Νιτζα, Καουμπόυ και Ρομπέν των Δασών τις Απόκριες και όχι Πίκατσου και Μπομπ Σφουγγαράκης...
Ψάχναμε για αυτοκόλλητα και τάπες στα γαριδάκια...
Είχαμε τα κλασσικά walkman με τα ακουστικά με το σφουγγαράκι στο πλάι και με το ζόρι χωρούσαμε στη τσέπη μας δύο κασέτες...
Κάναμε κοπάνες για να παίξουμε ποδόσφαιρο και όχι για να πάμε στα WEB και στα InSpot...
Βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι...
Παίζαμε με τους Φωτεινούλιδες και την Πατατο-οικογένεια...
Βλέπαμε Αυθαίρετους, Ρετιρέ και Μικρομεσαίους...
Συνωστιζόμασταν στα Βίντεο Κλαμπ, για να πάρουμε κασέτες με τον Μουστάκα, τον Τσάκωνα, τον Ταμτάκο και τους νέους τότε Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, Ψάλτη και Στίβ Ντούζο...
Παίζαμε ακόμα με μπίλιες...
Παίζαμε με τα ΥΠΕΡΑΤΟΥ καρτελάκια... αυτοκίνητα-πλοία-Αεροπλάνα
Παίρναμε τα φακελάκια με τις φάρσες, μελανό μάτι, σκουλήκια στο νερό, τρύπιο δάχτυλο και άλλα πολλά...
Είχαμε τις χλαπάτσες...
Πιάναμε 4-4 τα Μιράντα Παπαδοπούλου και τα βουτούσαμε στο γάλα...
Bλέπαμε Power Rangers - Sailormoon - Batman - Spiderman - Dragonball...
Τρώγαμε Derby της ΙΟΝ και τσίχλες Big Babol...
To πρώτο μας ηλεκτρονικό το Atari και ακολούθησαν NES, Super Nintendo, Mega Drive...
Βλέπαμε Παντρεμένους με παιδιά και τσαντιζόμασταν που η μαμά μας ήθελε να βλέπει Ατίθασα Νιάτα και Τόλμη και Γοητεία...
Τρώγαμε τα λαστιχένια αρκουδάκια και τα μπουκαλάκια της Κόκα Κόλα...
Παίρναμε την τσίχλα σωληνάριο και τα γλειφιτζούρια κραγιόν...
Πηγαίναμε στα μηχανήματα που έβγαζαν τα μπαλάκια με τα δωράκια και είχαμε αγωνία τι θα πετύχουμε...
Τρώγαμε Φουντούνια- Δρακουλίνια- Πακοτίνια και Λόττο...
Λέγαμε 6 αριθμούς για το νεόφερτο τότε Λόττο στους γονείς, αλλά ποτέ δεν μας κάθισαν ;( ...
Παίρναμε Ξυστό και αν μας έπεφτε ένα κατοστάρικο, παίρναμε άλλο ένα και το χάναμε και αυτό...
Είδαμε να ξεφυτρώνουν καρτοτηλέφωνα σε όλη την Ελλάδα και κάναμε συλλογή από τηλεκάρτες...
Βάζαμε τα σπορτεξάκια με τα φώτα και είχαμε κολλήσει με τις τσάντες PAXOS...και ξερός...
Παίζαμε με στρατιωτάκια και τους αλεξιπτωτιστές με το πλαστικό αλεξίπτωτο... θυμάστε;
Παίζαμε με τα πλαστικά βατραχάκια που έκαναν τον μυστήριο ήχο...
Παίζαμε τον Γιατρό (τρελή φάση) και μπάσκετ μέσα στο σπίτι με τις κάλτσες...
Βλέπαμε τον Διαμαντένιο κόσμο... με τα δωμάτια και στο τέλος με τη μπάλα με τα ασημένια χαρτάκια...
Βλέπαμε το άλλο με το Πέτρινο άγαλμα στο τέλος που έκανε τις ερωτήσεις...
Βλέπαμε το Φώτα παρακαλώ με τον Μποστατζόγλου και το παιδικό πρόγραμμα με τα κρυμμένα αντικείμενα στις παιδικές χαρές...
Βλέπαμε Μάπετ Σόου...
Παίζαμε το Φωτιά Φωτιά στη πέρα γειτονιά και Σ' αγαπώ Σ'αγαπώ που με βάζεις...
Tις καραμέλες γάλακτος ΚΟΚΟΣ και τα Blu...
Tα σοκολατάκια Noiseta που προσπαθούσαμε να πάρουμε από τη φοντανιέρα της μαμάς...
Το μπισκότο Choco bloom...
Ροκάραμε με το Losing my religion από R.E.M. και συγκινηθήκαμε με το Nothing compares to you της Sinead o'Connor...
Πηγαίναμε ακόμα και βλέπαμε Καραγκιόζη και όταν με το σχολείο μας είχαν πάει να δούμε την Αρκούδα (Θυμάστε είχαμε συγκινηθεί πολύ...
Παίρναμε το μπλοκ με τις χειροτεχνίες και με το ασημόχαρτο και το χρυσόχαρτο φτιάχναμε στολίδια τα Χριστούγεννα...
Βλέπαμε Παιχνίδια χωρίς Σύνορα...
Είδαμε Michael Jordan και μαζεύαμε κάρτες ΝΒΑ...
Τρώγαμε Lila Pause και Milka...
Βάζαμε στο γάλα μας για να το πιούμε πιο εύκολα HEMO Caotonic και ήρθε η ώρα να αρπάξουμε το Nesquick...
Το πρώτο μας φιλί δίνονταν με ακούμπισμα των χειλιών και όχι κατευθείαν η γλώσσα στον ουρανίσκο...
Τρώγαμε και τα ΤΙ & ΤΙ...
Βλέπαμε μικρό μου Πόνυ και Αμποτ και Κοστέλλο...
Τρώγαμε γλειφιτζούρια Chupa Chups και Boomer...
Μαζεύαμε καπάκια από αναψυκτικά στα ταβερνάκια που πηγαίναμε με τους γονείς ενώ τώρα μαζεύουν τις μπίλιες από τα μπουκάλια που ανοίγουν...
Θυμάται κανείς τις πορτοκαλάδες με το αλουμινένιο καπάκι;...
Τρώγαμε παγωτά ΑΓΝΟ με την φάτσα με την τσιχλομυτούλα...
Πιάναμε τα καλαμάκια και βάζοντάς τα κάτω από τη μασχάλη, κάναμε τεχνητά Αέρια...
Ακούγαμε Στέφανο Κορκολή, Οmega Vibes, Αλέξια και Κωνσταντίνα...
Βλέπαμε το ΑΡΓΑ και το Μπίγκο με τον Νίκο Μαστοράκη...
Είδαμε χιλιάδες σποτάκια εναντίων των Ναρκωτικών...
Βρέχαμε χαρτοπετσέτες και τις πετούσαμε σε ακαθόριστες πορείες και όποιον έβρισκε...
Παίζαμε με νεροπίστολα...
Βλέπαμε τους Αστρομαχιτές να κυνηγούν τα Γκάγκς...
Βλέπαμε ακόμα Λευκά Χριστούγεννα, πριν οι εποχές γίνουν και αυτές ΕΜΟ...
Παίρναμε το τριπλό πακετάκι με Μερέντα, Μπισκότα και μπαστουνάκια...
Τρώγαμε 10 με τόνο...
Τρώγαμε τυράκια BABYBEL και LA VAS QUI RIT(που το λέγαμε πάντα λαβάς τυρί)...
Διαβάζαμε Αλμανάκο και Σαΐνια...
Τρώγαμε σοκολατίνες και Κορνέδες και όχι κρέπες Σοκό - Μπανά - Μπισκό...
Στο γήπεδο παίρναμε ΚΩΚ και Σάμαλι...
Περνούσε από τα σχολεία ο κλασσικός τύπος με το Σαλέπι...
Τρώγαμε ακόμα παγωτό από τον πλανόδιο, που αν μας συμπαθούσε έβαζε και λίγο παραπάνω...
Βάζαμε κολόνια Μυρτώ...
Λουζόμασταν με Johnson's όχι πια δάκρυα και βάζαμε τραυμαπλάστ με φιγούρες και ας μην είχαμε πληγή...
Τρώγαμε Καραμπόλα, αλλά ανοίγαμε το δωράκι πριν φάμε το παγωτό...
Μασούσαμε τσίχλες STIMOROL και Brooklyn...
Λέγαμε ανέκδοτα με τον Τοτό και τους Πόντιους...και όχι με Ξανθιές
Προλάβαμε Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου και όχι τις τωρινές κόπιες τους, που μας βασανίζουν ανελέητα...
Παίζαμε τα επιτραπέζια της ΜΒ όπως ΗΟΤEL, Μάντεψε ποιος, Το στοιχειωμένο σπίτι...
Είδαμε τον Casper και τον Σκαθαροζούμη...
Περάσαμε την επιδρομή από ψείρες και κόνιδες, και όμως είμαστε εδώ...Το φάρμακο που είχαν οι μαμάδες βρωμούσεεε...
Κάναμε γαργάρες με ACT μετά το τρίψιμο των δοντιών...
Τρώγαμε σοκολάτες ΒRΕΑΚ και όταν βγήκε η λευκή με τα Corn Flakes είχαμε μείνει...
Eίδαμε το Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά και λατρέψαμε τα Cheerios από την σκηνή με τον μπαμπά στο πιάτο...
Τρώγαμε μπισκότα Rondo...και ανοίγαμε πρώτα να φάμε τη σοκολάτα ή τη βανίλια και μετά το μπισκότο...
Λησμονήσαμε και την Φραουλοπατούσα της ΕΒΓΑ...
Bλέπαμε τα Ρακούνς και τον Ντένις τον Τρομερό... Παράλληλα με το Για μπα Ντα μπα Ντου του Φρεντ από τους Flinstones που τα άκουγε μονίμως από την Βίλμα...
Βλέπαμε την σειρά με το ανθρώπινο σώμα και το πως λειτουργεί ο οργανισμός...
Φορούσαμε σπορτέξ Strike και Mitsuko...
Τις τσίχλες μπάλες ποδοσφαίρου και τα σοκολατένια κέρματα τα θυμάστε;...
Τα μπαστουνάκια που είχαν μέσα καραμελάκια και στην κορυφή κάποιο ήρωα του Καραγκιόζη;...
Οι μαμάδες φορούσαν μπλούζες με βάτες και λέγαμε ότι είναι σαν το Ρόμποκοπ...
Τρώγαμε γκοφρέτα SMASH και Serenata...
Τα κοριτσάκια έπαιρναν Αλληλογραφίες με άρωμα και έτρωγαν γλειφιτζούρια με σχήμα πιπίλας... για τώρα ας μη πω καλύτερα...
Βλέπαμε Μικρή Λουλού - Ten Ten και τα Ρώσικα παραμύθια με την μυστήρια μουσική στην ΕΡΤ...
Τα πατουσάκια που βάζαμε μέσα στο φακελάκι με τη ζάχαρη...
Τα καραμελάκια TIC-TAC...
Tραγουδούσαμε το Μ'αρεσει να μη λέω πολλά και το Λιωμένο Παγωτό (που κολλούσε πάντα στο χέρι)...
Ήμασταν κολλημένοι με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου...
Βλέπαμε Sport Billy και ΗΕ-ΜΑΝ...
Κάναμε μανία τα παπούτσια All STAR και τα Dock Martins... ενώ τα αγοράκια μόνο Boxer...
Bλέπαμε το Legends of the Hidden Temple με τις ομάδες των παιδιών...που έμπαιναν στο ναό...
Κλέβαμε από το πορτοφάλι της μαμάς και όχι του γείτονα..
Το σεξ, ήταν ταμπού και κουβέντα στα κρυφά...
Κάθε βράδυ λέγαμε "Καληνύχτα" ένας, ένας και αν δεν τελειώναμε, δεν κοιμόμασταν...
Κοιμόμασταν σε φίλους Σαββάτο βράδυ και το κανονίζαμε από την Κυριακή...
Η γιαγιά τις Κυριακές, έφτιαχνε γλυκό νεράτζι. Και ναι, μας άρεσε...
Όταν μας επισκεπτόταν κάποιος, δεν τον κοιτούσαμε στα χέρια...
Αγοράζαμε καινούρια τετράδια και κάθε χρόνο ορκιζόμασταν ότι θα τα κρατήσουμε καθαρά. 2 βδομάδες μετά είχαν γεμίσει στιχάκια και μηνύματα με τον διπλανό...
Παίζαμε με πλαστελίνες και PLAY DOH...
Ο μπαμπάς στο αυτοκίνητο άκουγε Δήμου, Μάνου και Scorpions
Όταν βλέπαμε προφυλακτικά και τράπουλές με τσόντες, κοκκινίζαμε...
Θεωρούσαμε πορνό την "Γαλάζια Λίμνη"...
Παίρναμε κιμωλίες από τον πίνακα του σχολείου... και λερώναμε ο ένας τον άλλο...
Ερωτευόμασταν και το μάθαινε όλο το τμήμα...
Αργήσαμε να μάθουμε το πώς γίνονται τα παιδιά...ενώ τώρααα...
Βλέπαμε το λικέρ στο σύνθετο του σαλονιού και δοκιμάζαμε...
Χορεύαμε ακόμη μπλουζ στα πάρτυ...
Οι γιαγιάδες μας φορούσαν μαντίλες και έφτιαχναν πίττες ενώ τώρα τις πετυχαίνεις στο ΖΑΡΑ και στα ΛΑΚ...
Τις Κυριακές, σηκωνόμασταν απο νωρίς για να προλάβουμε τα "παιδικά"...
Ζητούσαμε ακόμη για δώρο αυτοκινητάκια τα αγόρια και κούκλες τα κορίτσια...ενώ τώρα ζητούν το νέο Grand Theft Auto για το PSP...
Ζωγραφίζαμε ακόμη σε χαρτί και όχι με προγράμματα στα VISTA...
Τι μόδα με τους πολύχρωμους πηλούς στα σχολεία, τη θυμάστε; ...
Κρεμούσαν οι μαμάδες τη ΒΑΠΟΝΑ στις ντουλάπες και εμείς επηρεασμένοι από τη διαφήμιση φωνάζαμε...θα τη κρεμάσει...
Τα μακρόστενα σωληνάρια που τα κουνούσαμε και βγάζαμε με το κυκλάκι τις φούσκες; ...
Τα παιχνιδάκια με τη μπιλίτσα που προσπαθούσαμε να βρούμε την τρύπα...
Είχαμε κολλήσει τη μανία με τον πολύχρωμο κύβο του Ρούμπικ...
Φτιάχναμε ακόμη παζλ και οι γονείς μας τα έκαναν κορνίζες...
Είχαμε δει όλοι φαντάζομαι τη Γοργόνα και τη Ροξάνη με την Ντάρυλ Χάνα...
Τα κουτάκια της Πεπσι με τα διάφορα σχέδια τα θυμάστε; ...
Τα τρελομπαλάκια τα οποία τα πετούσαμε και τα βρίσκαμε ένα τετράγωνο πιο κάτω...
Τα πανηγύρια στο χωριό που πηγαίναμε μια φορά το χρόνο και τρώγαμε ότι παραδοσιακό υπήρχε...
Τη μανία με τα ΓΙΟ-ΓΙΟ...
Τα ζελεδάκια του Λάβδα που τα παίρναμε με τα σακουλάκια και τις μακρόστενες καραμέλες με τα φρούτα...
Τη πίτσα που τη τρώγαμε σπάνια και κάναμε γιορτή κάθε φορά που μαθαίναμε ότι οι γονείς θα μας πάνε σε πιτσαρία...
Με λίγα λόγια για αυτούς και για ακόμα περισσότερους λόγους, που θα αναπτυχθούν στη πορεία, γεννηθήκαμε στην καλύτερη δεκαετία...
[Υ.Γ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ΓΟΝΕΙΣ μας που αποφάσισαν να μας κάνουν τότε... και μας επέτρεψαν να ζήσουμε τόσο ανέμελα και όμορφα παιδικά χρόνια...]
από darthamadeus
***********************************
Ειλικρινα ενα απο τα καλυτερα θεματα που εχω διαβασει μεσα στο ιντερνετ.
Αξιος συγχαρητηριων για το πολυτιμο θεμα που με τοση λεπτομερια αναφερεις για τα αξεχαστα παιδικα χρονια, που δυστυχως δεν υπαρχουν τωρα στην εποχη μας.
Παμε να θυμηθω και εγω τιποτα.
Εκτος απο την αξεχαστη, αθανατη και διαχρονικη δεκαετεια 80 στην μουσικη μην ξεχναμε και την δεκαετεια 90 με την techno.
Dj Bobo/Ace of Base/Ice Mc και τοσα αλλα συγκροτηματα με δυνατα bit.(Απο 128 με 130bpm απαιχτες αλλαγες.)
Αξεχαστα κομματια, μετα πλεον πεσανε στα πιο House/Trans.
Θυμαμαι πηγαιναμε με φορητο κασετοφωνο στην παιδικη χαρα και ακουγαμε Καρβελα.
Και μιας και θυμηθηκα την παιδικη χαρα θα πω τοτε που πηγαιναμε και εκει και καναμε τσολυθρα και για να παμε πιο γρηγορα κατω παιρναμε ενα κουβα αμμο (η παιδικη κατω ηταν μονο αμμος) και μας εριχνε αμμο απο πανω για να γλιστραμε καλυτερα και να παμε σφαιρα κατω.
Στις κουνιες αλλη τρελα αυτη, που να μου πουν τωρα να το κανω δεν το κανω με τιποτα.
Καναμε κουνια για να παμε πολυ ψηλα και οταν ειχαμε φτασει το μεγαλυτερο υψος τοτε πηδαγαμε και επρεπε να περασουμε ενα μικρο τσιμεντακι που υπηρχε κατω.
Η καναμε κουνια και ηταν καποιος απο απεναντι και εριχνε σουτ με την μπαλα και οποιον επερνε η μπαλα τοτε μετα επρεπε να κατσει ξαπλωμενος κατω απο την κουνια και να περναει ξυστα απο την μυτη η κουνια.
Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε Κρυφτό, Κυνηγητό, Κλέφτες κι Αστυνόμους κ.α. ...
Τα καλοκαιρια που μας φωναζαν οι μαναδες μας να μαζευτουμε στο σπιτι.
Τοτε που ολες οι γειτονιες βουηζαν απο τις φωνες μας, σε καθε γειτονια και διαφορετικη παρεα απο παιδια.
Πραγματι και εκτος απο αυτα και το μπαμ μπουμ, η με τις ροδες, πηγαιναμε σε βουλκανιζατερ και παιρναμε λαστιχα απο ποδηλατα και καναμε κοντρες γυρω γυρω απο το τετραγωνο (με το χερι τσουλαγαμε τις ροδες).
Η παλι που παιζαμε πετροπολεμο, πετρα δηλαδη και ωπου σε παρει (3 φορες ειχα ανοιξει το κεφαλι μου και ετρεχα με τα αιματα πλυμηρα στο σπιτι κλαιγοντας).
Με τα ποδηλατα η πρωτες μακρυνες βολτες εξω απο την πολη.
Τα Σαββατοκυρικα παντα παιδικα.
Candy Candy ρε φιλε που το θυμηθηκες.
Η ο γυρος του κοσμου σε 80 ημερες.
Ο τεν τεν και η φρουτοπια με στεναχωρουσε οταν τα εβλεπα αλλα δεν καταλαβα ποτε το γιατι.
Χοντρο λιγνο.
Παιζαμε τυχες.
Με τα διαφορα αυτοκολητα που κυκλοφορουσαν τοτε και ειχαμε και το αλμπουμ και τα κολουσαμε και οταν το συμπληρωνες επερνες διαφορα δωρα, μπαλες και τετοια.
Με ποδοσφαιρο, με ζωα, με τον ιπποτη της ασφαλτου.
Και οταν ειχαμε διπλα τα ανταλασαμε με φιλο.
Απο γαριδακια??????????
Δρακουλινια, πιτσα μεξικανα, πακοτινια, φουντουνια.
Τα αλλα που ηταν μικρα κομματακια και ειχαν γευση κοκα κολα που τα βαζαμε στο στομα και σκαγανε δεν θυμαμαι πως λεγονταν.
Τα ζελεδακια που ειχαν σχημα μπουκαλακια.
Παγωτο Λακι Καπ με το δωρο που ειχε στην κατω μερια.
Οι τσιχλες σε σχημα τσιγαρου που καναμε οτι καπνιζαμε χαχαχχχαχααχαααα.
Το πρωτο ηλεκτρονικο μας παιχνιδι => ΑΤΑΡΙ
Το κορυφαιο τοτε! η εξελιξη! η τεχνολογια!
Μας φενοταν κατι διαφορετικο
Θυμαμαι εκανε 12 000 δραχμες.
Και μετα βγηκε το sega.
Τις πρώτες πορνό ταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο Βίντεο του Μπαμπά, όχι όπως τώρα που με ένα κλικ τα παιδάκια βρωμίζουν την ψυχή τους...
Ναι τοτε που το σκαγαμε απο το σχολειο, καναμε κοπανα τελευταια ωρα για να παμε να δουμε βιντεο στο σπιτι του φιλου γιατι δεν ειχαμε ολοι βιντεο.
Η την αραζαμε μεσημερια σε βιντεο κλαμπ για να δουμε τις πρωτες πορνο ταινιες.
Η που πηγαιναμε σε βιβλιοπωλειο και θυμαμαι αυτα τα περιοδικα τα ειχε στην πισω μερια του μαγαζιου και οτι ειχε κυκλοφορησει το λοττο και γινοταν χαμος μεσα στο μαγαζι και βρισκαμε ευκαιρια και στα κλεφτα πηγαιναμε στην πισω μερια και ξεφυλλιζαμε περιοδικα.
Η μαζευαμε λεφτα ολοι και αγοραζαμε ενα και το ειχε μια ο ενας μια ο αλλος χαχχαχαχαχαχαχαχαχααααα.
Διαβαζαμε και το περιοδικο περιπετεια.
Καθε κυριακη ολοι μα ολοι ειχαν ενα φαγητο λες και ηταν προγραμμα του στρατου, Ολα τα σπιτια την κυριακη ειχαν ψητο με πατατες.
Τις γιορτες που γυριζαμε να πουμε τα καλαντα και ξυπνουσαμε απο τις 6 το πρωι για να μην μας προλαβουν αλλοι και μας πουν μετα => μας τα ειπανε αλλοι.
Απο τις μεγαλυτερες γκαφες που καναμε τοτε και δεν καταλαβαιναμε τι καναμε αλλα τωρα που μεγαλωσαμε λεμε τι καναμε οι τρελοι τοτε!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πηγαιναμε στα ελαιοτριβεια και αλλαζαμε τα ταμπελακια απο τις ποστες
Δηλαδη πχ το νουμερο 18 ειχε 50 τσουβαλια και αλλαζαμε το 18 και το βαζαμε στο 24 που ειχε 160 τσουβαλια και το αντιθετο.
Τα λογια περιτα, ελπιζω να το καταλαβαινανε γιατι εαν δεν το επαιρναν χαμπαρι τοτε αυτος με τα 50 τσουβαλια του πηγαν αρκετα καλα οι ελιες.
Αχ τρελες!!!!!!!!!!!
Είδαμε σε πρώτη εκτέλεση απίθανες σειρές ...
Το ρετιρε, τα 7 κακα της μοιρας μου,μικροι μεγαλοι.
Απο ξενες η πενταμορφη και το τερας (αυτο που εχω avatar), ποιος δεν ειχε δει την τολμη και γοητεια?
Ποσα σπιτια μενανε χωρις φαγητο το μεσημερι γιατι καιγοταν.
Τραγουδουσαμε samurai.
Τα πρωτα ραντεβου στα σκοτεινα στενα μετα τα φροντιστηρια, να περιμενεις με χτυποκαρδι και οχι να σου ζαλιζει τον ερωτα με τα μυνηματα στο τηλεφωνο και να την βαριεσαι που ολη μερα μιλατε.
Η στο σπιτι της γκομενας (και να σκαει μυτη καποιος και να σου λεει καποιος ηρθες και να φευγω απο το παραθυρο πανω σε δεντρο και να γινομαι λουις).
Τα καλοκαιρια παιρναμε το λεωφορειο και πηγαιναμε στην θαλασσα και γινοταν ο χαμος στο λεωφορειο με τον οδηγο να μας φωναζει και εμεις να γελαμε.
Τα βραδια πηγαιναμε σε καφενεδακι φιλου και πλακωναμε πρωτα τα κρασια για να φτιαξουμε κεφαλι και μετα να παμε στο club και μετα μπυρα γιατι δεν ειχαμε πολλα λεφτα η συγκεντρωναμε ολοι τα λεφτα και πληρωνε ενας.
Τα πρωτα κοιταγματα με την απεναντι και το ψηστιρι εξω απο το μαγαζι.
Ειχαμε σεβασμο και φοβο στον πατερα μας.
Οχι τωρα που 15 χρ πανε τις κορες στο club και τι ωρα θελεις να ερθω να σε παρω παιδι μου.
Φορουσαμε το συνολακι του μπασκετ σορτσακι και φανελακι ραντακι.
Οι ολυμπιακοι πλενομασταν μονο με rexona αφου το διαφημιζε ο αναστοπουλος.
Χορευαμε στο γυμναστιριο του δημοτικου break dance.
Και παντα εβρεχε οταν ημουν στο δημοτικο χαχαχαχαχχααααα
Θυμαμαι οτι παντα εβρεχε, σκοταδι, φωτα αναμενα μεσα στην ταξη και αναθεμα τα μαθηματικα.
Καθε παρασκευη δεν πηγαινα σχολειο (αρωσταινα) στην 6 γιατι ειχαμε ανακεφαλαιωση στα μαθηματικα ολης της εβδομαδας.
Στεναχωρια το δημοτικο.
Το πρωτο μηχανημα.
Ο πρωτος ραδιοφωνικος σταθμος.
Ο χαμος τοτε απο πειρατικους.
Τρεχαμε στα καρτοτηλεφωνα με το κερμα να παρουμε να ζητησουμε ενα τραγουδι και να ακουσουμε την αφιερωση μας απο το ραδιο.
Υπηρχε επικοινωνια τοτε στους ανθρωπους εντελως διαφορετικη με τωρα που υπαρχουν τα φεισμπουκια και τοσα αλλα.
Εχετε ενα αιτημα φιλιας λεει!!!!!!
Κατσε κυρα μου! σε ξερω και απο χθες???
Τα πρωτα κονε απο τον σταθμο που επαιρναν και καλα τα γκομενακια για αφιερωση, και τι ωραια φωνη που εχεις και θελω να κανουμε μαζι μια μερα προγραμμα!
Στο γυμνασιο καναμε κυκλο με οινοπνευμα γυρω απο την καθηγητρια.
Το μονο που μπορουσαμε να κοιταξουμε ηταν το στηθος απο τις συμαθητριες στην ωρα της γυμναστικης με την κοντομανικη, ενω τωρα ψαχνεις να δεις αν φοραει καμια κοντομανικη.
Στην ωρα της μουσικης πιαναμε το πρωτο θρανιο γιατι ηταν καλη η καθηγητρια, βαζαμε και θρανια μπροστα απο την σειρα των κοριτσιων.
Πιο μικροι παλι καναμε φουσκες και με καλαμακι, βαζαμε σε ενα πλαστικο ποτηρι AVA και με το καλαμακι βγαζαμε φουσκες.
Οταν χαλαγανε τα νερομπιστολα αγοραζαμε ψεχαστηρια.
Υπηρχε ζωη εξω απο το σπιτι.
Υπηρχαν αισθηματα εξω απο το σπιτι και οχι πισω απο μια οθονη.
Παιζαμε live παιχνιδια και οχι on line.
Πιανομασταν στα χερια οταν τσακωνομασταν και οχι με γραπτες βρισιες πληκτρολογιου.
Δυστυχως αλλαξανε οι εποχες, κλειστικαμε ολοι στο καβουκι μας.
Χαθηκε αυτη η ζωντανια της τοτε εποχης.
Φτιαξαμε την ψυχοσυνθεση μας διαφορετικα, τοσο απλα αλλα τοσο διμιουργικη αφου ανακαλυπταμε συνεχεια καινουργια πραγματα και νεες εμπειριες.
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΘΕΜΑ.
ΠΟΥ ΜΑΣ ΞΥΠΝΗΣΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.
Απο ironbird
Σαν αυθεντικός ρετροπόντικας που είμαι το θέμα με ΣυΓκίνηΣε ιδαίτερα
καταρxήν προλάβαμε, εκτός απο τις κονΣόλες της Atari (2600 κλπ) και άλλες λιΓότερο διαδεδομένες (όπως της Spectravideo), προλάβαμε να δούμε την ΓένηΣη και την εξέλιξη των micro computers: Ζχ 81 - Ζχ Spectrum 48K - Commodore Vic - Commodore 64 (με τα κορυφαία τότε Γραφικά), τα μηχανάκια της Amstrad λιΓάκι αρΓότερα!....
ΞενυχτήΣαμε παίΖοντας μπροΣτά Σε μια Amiga - παντα με παρεούλα και όχι multiplayer, και με τις Σχετικές πίτΣες Σουβλάκια κλπ κλπ!
Στην ίδια Amiga A 500, όΣοι απο εμάς είμαΣταν καλλιτέχνες και κατείχαμε το θέμα της ΖωΓραφικής, φτειάξαμε τα πρωτα ψηφιακά μας Γραφικά με το Deluxe Paint!!!
και ναι ΖωΓραφίΖαμε ακόμα Σε χαρτί με μολύβια, Στιλό, μαρκαδώρους και ραπιντοΓράφους! (και μαλλιάΖει η ΓλώΣΣα μας να τα λέμε τώρα Στους νεότερους πρώτα Στο χαρτί και μετά Στον υπολοΓιΣτή!!!)
Παίξαμε πραΓματικά ψυχαΓωΓικά video-παιχνίδια με πραΓματικά πρωτότυπες ιδέες Στο gameplay τους και όχι εξομιώΣεις που μας βΓάΖουν την φανταΣίωΣεις του άλλου μας εαυτού, ή το ότι το videogame είναι η φανταΣία ότι ξεφεύΓουμε απο τη μαυρίλα της καθημερινότητας και το αΓχος της δουλιάς!!!
ΠαρατάΓαμε με χαρά τα videoπαιχνίδια όταν ερχόντουΣαν οι φίλοι μας και μας παίρναν να παίξουμε ή να μιλήΣουμε.
κολώναμε να πάρουμε τα κορίτΣια τηλέφωνο Γιατί μας έπειανε ταχυκαρδία και όχι Γιατί το παίΖαμε υπεράντρες και δήθεν
θυμάμαι ακόμα τις τεράΣτιες μαλακές διΣκέτες (5 και 1/4")!!! απόλυτο κομπιουτερίΣτικο φετίχ!
τα αθάνατα ελληνικά joystick Που ήταν φτιαΓμένα εξ'ολοκλήρου απο μέταλλο!
τους Ντιούκς, την Daisy με τα ΣορτΣάκια και τις ποδάρες της και αυτό το αθάνατο Dodge Charger του '69 ονόματι General Lee!...
το αυθεντικό Galactica και τους κύλωνες και όχι μια ξεπλυμένη αμερικανιά τίΓκα Στα CG
Toν Buck Rogers και εκείνη την θεά την πιλοτίνα που τον ΓούΣταρε, την Wilma
Να πορονώμαΣτε με τον Σταλλόνε και τον ΣβαρτΖενέΓκερ Στα ράμπο τα ρόκυ και τον κομμάντο και να πλακωνώμαΣτε Στα ΓυμναΣτήρια
θυμάμαι τα ποδήλατα BMX και τις κόντρες Για το πιος είχε το καλύτερο, πιος έκανε τις μεΓαλύτερες ΣούΖες, άλματα και φιΓούρες (είχαν ΣπάΣει ένα κάρο πόδια και κεφάλια...)
τα ρολόΓια χειρός της Casio με το κομπιουτεράκι
τα Στυλό με το ψηφιακό ρολόϊ
Όταν κυκλοφόρηΣε η Ferrari 288GTO το '84 είχαμε ψαρώΣει όλοι
ΖήΣαμε την εποχή του ρόδα τΣάντα και κοπάνα!
την κοπανάΓαμε απο το Σχολείο Για να πάμε Για ποδόΣφαιρο ή Για μπιλλιάρδα και καφεδάκι
κρυβόμαΣταν Στις τουαλέτες ή Στο πίΣω μέρος του Σχολείου Για να καπνίΣουμε τα πρώτα μας τΣιΓάρα... κανονικά τΣιΓάρα και όχι τις φούντες και τις λοιπές αηδίες που κάνουν Σήμερα
Προλάβαμε τον καιρό που Στις ΝτιΣκο και τα κλαμπ, ο κόΣμος διαΣκέδαΖε πραΓματικά! χόρευε και φλέρταρε με την ψυχή του! οχι Σαν τώρα που κάθονται όλοι όρθιοι και ακούνητοι με ένα ποτό Στο χέρι και ΣχολιάΖουν τους υπόλοιπους.
θυμάμαι ακόμα εκείνη τη φοβερή ελληνική τηλεοπτική short Σειρά που λεΓόταν "Στο κάμπινΓκ" με τη φοβερή διπλή ερμηνεία του Νικου καλοΓερόπουλου Στο ρόλο του Μάϊμου και ενός βοΣκού
Προλάβαμε τον ιαβέρη και τον ΜοΣχού (RIP ΓιωρΓάρα) να ορΓώνουν τα ελληνικά βουνά Στα ράλλυ
Προλάβαμε και οδηΓήΣαμε (ίΣως κάπιοι) τα τελευταία προΣιτά Σε τιμή αΓοράς πιΣωκίνητα αυτοκίνητα και φχαριΣτηθήκαμε πατιλίκι ...και ξύλο απο τον πατερα μας
είχαμε Για πρότυπά μας πραΓματικούς πιλότους ράλλυ όπως ιαβέρης, Walter Rohlr, Ari Vatanen, Michelle Mouton, κ.α. και Στην F1 Nikki Lauda, Keke Rosberg, Nigel Manshell, Alain Prost, Nelson Piquet... πραΓματικούς οδηΓούς και όχι φλώρους που κερδίΖει όποιος έχει το καλύτερο αυτοκίνητο
Προλάβαμε την πίτΣα Στην ελληνική της έκδοΣη (πεντανόΣτιμη) απο την πιτΣαρία της Γειτονιάς και όχι δήθεν ιταλικές απομιμήΣεις ή βιομηχανοποιημένη όπως dominos, pizza fun, pizza hut κλπ
Όταν ήθελες να πιείς καφέ ο κατάλοΓος και η επιλοΓή Σου ήταν απλή: ελληνικός - Νες - φραπέ - (άντε και) Γαλλικός!
και ο φραπές δεν Σε πέιραΖε τότε
τα Σουβλάκια με πίτα ήταν εξίΣου απλά Γιατί ήταν 2: με Γύρο ή καλαμάκι
ψαρώΣαμε άΣχημα με τα hamburgers και τις french fries... και απο τότε μας πήρε η κάτω βόλτα
Για το τέλος φύλαξα το καλύτερο, 4 Γυναίκες ηθοποιούς:
βίνα αΣίκη, Έλενα Στρατή, ιΣμήνη καλέΣη, κέλλυ Γαβριήλ .... τέτοιες ΓυΝαικαρεΣ δεν βΓαίνουν πλέον!
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου